تاریخچه مسابقات فرمول یک
مقدمه
فرمول یک، که معمولاً به عنوان فرمول 1 یا F1 شناخته می شود، بالاترین کلاس مسابقات بین المللی برای اتومبیل های مسابقه فرمول تک نفره چرخ باز است که توسط فدراسیون بین المللی اتومبیل (FIA) تأیید شده است. مسابقات قهرمانی جهانی فرمول یک FIA از زمان افتتاحیه آن در سال 1950 یکی از بهترین فرم های مسابقه در جهان بوده است. یک فصل فرمول یک شامل یک سری مسابقات است که به عنوان جایزه بزرگ شناخته می شود. مسابقات جایزه بزرگ در چندین کشور و قاره در مسیرهای هدفمند یا جاده های بسته برگزار می شود.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد. کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته، حال و آینده شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد. در این صورت می توان امید داشت که تمام و دشواری موجود در ارائه راهکارها و شرایط سخت تایپ به پایان رسد وزمان مورد نیاز شامل حروفچینی دستاوردهای اصلی و جوابگوی سوالات پیوسته اهل دنیای موجود طراحی اساسا مورد استفاده قرار گیرد.یک سیستم امتیازی در گرندپریکس برای تعیین دو دوره مسابقات جهانی سالانه استفاده میشود: یکی برای رانندگان و دیگری برای سازندگان (تیمها). هر راننده باید گواهینامه سوپر معتبر داشته باشد، بالاترین کلاس گواهینامه مسابقه توسط FIA صادر می شود، و مسابقات باید در پیست های درجه یک برگزار شوند، بالاترین رتبه بندی که FIA برای پیست ها صادر می کند.
ماشینهای فرمول یک سریعترین ماشینهای مسابقه جادهای هستند که به دلیل سرعتهای بسیار بالایی در پیچها به دست میآیند که با ایجاد مقادیر زیادی نیروی رو به پایین آیرودینامیکی، که بیشتر آن توسط بالهای جلو و عقب ایجاد میشود، به دست میآیند. خودروها به الکترونیک، آیرودینامیک، سیستم تعلیق و تایرها بستگی دارند. کنترل کشش، کنترل پرتاب و تعویض دنده اتوماتیک و سایر وسایل کمکی الکترونیکی رانندگی برای اولین بار در سال 1994 ممنوع شدند. آنها به طور خلاصه در سال 2001 مجدداً معرفی شدند و اخیراً به ترتیب از سال 2004 و 2008 ممنوع شده اند.
تاریخچه
فرمول یک از مسابقات قهرمانی تولیدکنندگان جهان (1925-1930) و قهرمانی رانندگان اروپا (1931-1939) سرچشمه گرفت. فرمول مجموعه قوانینی است که خودروهای شرکت کنندگان باید از آن پیروی کنند. فرمول یک فرمولی بود که در سال 1946 روی آن توافق شد تا به طور رسمی در سال 1947 اجرایی شود. اولین جایزه بزرگ مطابق با مقررات جدید، گرندپری تورین در سال 1946 بود که پیشبینی شروع رسمی فرمول بود.سازمانهای مسابقهای پیشنهادهایی برای قهرمانی جدید به جای مسابقات قهرمانی اروپا ارائه کردند، اما به دلیل تعلیق مسابقات در طول درگیری، فرمول جدید بینالمللی اتومبیلها تا سال 1946 رسمیت پیدا نکرد تا در سال 1947 اجرایی شود. مسابقات جهانی جدید تأسیس شد. در سال 1950 شروع شود.
اولین مسابقه قهرمانی جهان، جایزه بزرگ بریتانیا در سال 1950، در پیست سیلورستون در بریتانیا در 13 می 1950 برگزار شد.
جوزپه فارینا، در رقابت برای آلفارومئو، اولین قهرمانی قهرمانی جهان رانندگان را به دست آورد و هم تیمی خود خوان مانوئل فانگیو را با اختلاف سختی شکست داد. فانجیو در سال های 1951، 1954، 1955، 1956 و 1957 قهرمانی را به دست آورد. این رکورد بیشترین تعداد قهرمانی مسابقات جهانی توسط یک راننده را به نام خود ثبت کرد، رکوردی که به مدت 46 سال پابرجا بود تا اینکه مایکل شوماخر ششمین قهرمانی خود را در سال 2003 به دست آورد.
قهرمانی سازندگان در فصل 1958 اضافه شد. استرلینگ ماس، با وجود اینکه به عنوان یکی از بزرگترین رانندگان فرمول یک در دهه های 1950 و 1960 در نظر گرفته می شد، هرگز قهرمانی فرمول یک را به دست نیاورد. بین سالهای 1955 و 1961، ماس چهار بار در مسابقات قهرمانی دوم و سه بار دیگر سوم شد. فانجیو در 24 مسابقه از 52 مسابقه ای که شرکت کرد برنده شد – هنوز هم رکورد بالاترین درصد برنده شدن فرمول یک توسط یک راننده انفرادی است. مسابقات قهرمانی ملی در دهه 1960 و 1970 در آفریقای جنوبی و بریتانیا وجود داشت. مروجین سال ها رویدادهای غیر قهرمانی فرمول یک را برگزار کردند. با توجه به افزایش هزینه های مسابقات، آخرین مسابقه در سال 1983 برگزار شد.